De Gilden
Al sinds vroege tijden verzamelden onze Germaanse voorouders hun strijdbare mannen onder wat we Männerbunden noemen. Dit waren cultische verenigingen van mannen die zowel de fysieke verdediging van de stam als het in stand houden van de spirituele traditie garandeerden. Tijdens de kerstening van Europa werden deze organisaties door de kerk argwanend in de gaten gehouden. Zij dienden hun trouw aan Wothan ( oude Germaanse oppergod ) te verloochenen. De organisaties speelden daar slim op in en ruilden geleidelijk aan hun oude goden in voor de krijgshaftige spirituele gedaanten uit de nieuwe religie. Deze verenigingen kennen we als de middeleeuwse gilden, zoals bijvoorbeeld: St. Joris, St. Michiels en St. Sebastiaan. Hoewel de vorm veranderde, bleef de doelstelling intrinsiek gelijk: bescherming van de gemeenschap en de Traditie.
Het woord "gilda" is van Frankische oorsprong. Het woord is pas in de 8e Eeuw bekend geworden, maar het bestaan van zulke instellingen kunnen we rond de 5e Eeuw al vaststellen. Het woord verwijst naar een offermaal te ere van de doden. De Germanen herdachten deze op bepaalde tijdstippen met dagen-durende dodenmalen, rijkelijke banketten en drinkgelagen. Het offer, de bijdrage ( initieel in natura ) heette gilde, gelde of gulde. De naam gilde ging over op het maal zelf en later op het gezelschap dat de maaltijden genoot en de gemeenschap er rond. Deze maaltijd is nog steeds één van de belangrijkste evenmenten bij de gilde.
"En er kwam oorlog in de hemel; Michaël en zijn engelen hadden oorlog te voeren tegen de draak; ook de draak en zijn engelen voerden oorlog, maar hij kon geen stand houden, en hun plaats werd in de hemel niet meer gevonden."
- Openbaring van Johannes (12: 7-12)
Sint Michiel
De Schermersgilde ontvangt haar hoofdman Jan Baptist del Campo en abt Jan Baptist in de oefenhof.
Jan Josef Hermans
Voor het begin de tijden woedde tussen de engelen van Satan en die van God - onder leiding van de Aartsengel Michaël - een grootse oorlog.
​
De Heilige Aartsengel Michaël slaagde er in de duivel, vermomd als draak, te bedwingen en wierp hem en zijn kompanen ter aarde.
Volgens een oude Middeleeuwse legende, die onder de West-Europese krijgersgemeenschap veel bijval kreeg, strandde een tiende legioen van engelen op aarde. Deze goede gevallen engelen stonden doorheen de geschiedenis in voor de instandhouding van een poort tot het goddelijke door het beoefenen van de krijgskunst. Zij werden beschouwd als de bewaarders van de kunst en de verdedigers van de weg van het krijgersschap.
Door dit verhaal is het logisch dat de aartsengel doorheen de geschiedenis beschouwd werd als patroon (beschermengel) voor de ridders en andere strijdende lieden zoals onze gilde.
In deze moderne tijd trachten wij de geest van zulke bewegingen in ere te houden en identificeren wij ons als een broederschap met als patroonheilige de Heilige Aartsengel Michaël.