“ Het is een dapper man, die zijn eigen zwakheden bevecht”
[ Meester Hanko Döbringer]
De Fechtbücher of vechtmanuscripten manen ons voortdurend aan dat enkel personen die zich edelmoedig gedragen het waardig zijn de kunst te beoefenen. Zij tonen ons aan dat het vechten met oa het langzwaard een diepere dimensie heeft. Het is net deze diepere dimensie waar wij onze leden eveneens kennis mee willen laten maken.
De Sint Michielsgilde is een bescheiden schakel in de eeuwenoude keten van de Europese martiale traditie. We wandelen niet zomaar de schermhal in of uit. Lid zijn van de gilde is bijdragen en onderdeel zijn van deze traditie, de "nobele weg".
We focussen ons grotendeels op de 15e en 16de eeuwse Duitse schermtraditie, waarbij de meesters die zich baseren op de leer van Meester Johannes Liechtenauer , de richtlijn vormen in onze lessen. Deze meesters spreken over de ridderlijke schermkunst, als een nobele wetenschap, waarbij het de beoefenaars niet enkel hun fysieke capaciteiten ten goede komt maar tevens hen een hernieuwd besef geeft van waarden zoals eer, volharding en toewijding. Het versterkt niet enkel het lichaam maar ook het karakter.
We hebben geen afkeer voor martiale kunsten uit andere oorden. Maar vaak treedt de misvatting op dat de geestelijke dimensie van de krijgskunsten enkel toebehoort aan de oosterse krijgskunsten, een heuse misvatting!
De krijgskunst die we aanleren, de wapens die we hanteren zijn veelal niet van deze tijd. Het spreekt hoe dan ook een dieper dimensie in ons aan. Deze ridderlijke kunst is een militaire aangelegenheid. Het mag niet verbazen dat wij eveneens een vorm van discipline in hanteren. Discipline is een vereiste als we de kunst op een oprechte wijze willen leren kennen.
Wie voortdurend de eigen grenzen aftast, leeft naar het zwaard, volhard in het het gekozen pad. Is bij ons meer dan welkom. In onze kunst streven wij naar perfectie en vervolmaking. Een weg die gepaard gaat met worstelingen met de eigen zwakheden. Zelfvertrouwen, toewijding , vastberadenheid, ... zijn kwaliteiten die gaandeweg zich ontwikkelen.
"De Nobele Kunst" is een levenspad. Het overstijgt het louter recreatieve. Hiervoor volstaat gewoon wat training niet. Toewijding en tijd zijn noodzakelijk om de kunst ten volle te vatten, om het zwaard zijn transformerende en zuiverende kracht op je doen in te werken.
"but we cannot all be friars, and God brings His children to Heaven by many paths: Chivalry is religion."
[Miguel de Cervantes]